Coulter Catherine 01 MĹoda pani Sherbrooke

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

�Uśmiechnęła się pogodnie. - Dlaczego nie nazywasz mnie Alex?
�Nadeszli Melisanda i Tony. Douglas patrzył na stojące obok siebie siostry. Jedna z nich była piękna,
tak piękna, że wystarczyło na nią spojrzeć, żeby stracić język w gębie, a druga... dobry Boże, śmiała
się, a on cały twardniał i myślał tylko o tym, jak leży pod nim, naga. Stojąc tak obok Melisandy, wcale
nie wyglądała nieelegancko. Miał ochotę pocałować koniuszek jej błyszczącego nosa.
�Nie mógł się doczekać, aż zanurzy ręce w jej staniku i uwolni bujne piersi. Szedł za nią do jej
sypialni, zwolnił służącą i zrobił właśnie to. Wziął w dłonie jej piersi, zamknął oczy i wzdychał z
rozkoszy. Nagle poczuł, że dotyka jego łydek, ud, że kieruje się do pachwin. Zastygł, chciało mu się
wyć z rozkoszy.
�- Ach - szepnęła prosto w jego usta, nie przestając go całować. - Kocham żądzę, a ty?
�- Do diabła! - zawołał i zdarł z niej ubranie. Nie protestowała, całkowicie obojętna na los pięknej
balowej sukni, która kosztowała co najmniej sto funtów. Rozbierała go, pieściła i patrzyła, patrzyła na
niego.
�Jak zawsze nie było czasu, nie było uwertury, zapomniano o preludium. Był na niej, dyszał ciężko, a
jego potężnym ciałem wstrząsały dreszcze. Wygięła do niego swe ciało, jak zwykle gotowa,
niecierpliwa, otwarta dla niego. Władał nią, chciała krzyczeć z rozkoszy i oddać mu więcej niż miała.
Schwyciła jego głowę, przyciągnęła do siebie usta i całowała, lekko gryząc dolną wargę. Dzikie dłonie
buszowały po jej ramionach i plecach, otwierała się jeszcze bardziej, chciała go jeszcze głębiej.
�Na jedną krótką chwilę odzyskał zmysły, w tej chwili rozkosz przewaliła się przez jej ciało.
Scałowywał z jej ust okrzyki i westchnienia, patrzył w zamglone oczy. Ale trwało to krótko, bardzo
krótko, i po chwili burza namiętności zawładnęła nim bez reszty. Zanurzał się w niej i nie mógł, nie
Generated by Foxit PDF Creator � Foxit Software
http://www.foxitsoftware.com For evaluation only.
chciał przestać. Czuł jej dłonie na swoich pośladkach i omal nie wyskoczył ze skóry. - Alexandra! -
zawołał i upadł na nią.
�Niemal spadali z łóżka. Był bardzo ciężki, ale wcale jej to nie przeszkadzało. Zastanawiała się, czy
zawsze tak będzie - dzika miłość, pośpieszna, namiętna i gwałtowna. Wiedziała, że tego pragnie, że
zawsze idzie z nim ręka w rękę, że jest tak samo szalona jak on.
�Kiedy mogła już zaczerpnąć tchu, zapytała: - Jak myślisz, jestem już w ciąży?
�� Tak - odparł bez wahania. - Zapłodniłem cię już za pierwszym razem.
�� Jeżeli tak, to udowodnię, że jestem coś warta. Tego właśnie wszyscy pragnęli, czyż nie?
Dziedzica Sherbrooke'ow?
�� Tak, i o ile pamiętam, zgłosiłaś się na ochotnika.
�� O tak - odpowiedziała. - Urodzę ci pół tuzina dziedziców, jeżeli tylko chcesz. Chciałabym mieć
chłopczyka, który by wyglądał dokładnie tak jak ty.
�Nie lubił tego uczucia, które wzbudziły w nim jej stówa. Zamruczał coś i powiedział: - Jestem
zmęczony, wykończyłaś mnie. Idz spać.
�- Jeżeli będziesz bardziej kontrolował swoją żądzę, może będziesz miał więcej energii, żeby ze mną
rozmawiać.
�- Idz już spać!
�Zasnęła z uśmiechem na twarzy. Kiedy obudziła się następnego ranka, Douglasa przy niej nie było.
Tęskniła za nim, zawsze budził ją pocałunkami, dotykał, przygotowywał na swoje przyjęcie jeszcze
zanim się do końca obudziła. Teraz była sama i wcale jej się to nie podobało.
�Zapłodniłem cię już za pierwszym razem.
�O nie, nie mógł tego wiedzieć, bo skąd? Odkąd ją wziął, nie miała okresu, ale z nią różnie bywało.
Sama nie wiedziała.
�Wstała, szybko wykąpała się i ubrała. Tony i Melisanda wyjeżdżali dzisiaj, ciocia Mildred, wuj
Albert i Juliette też, dzięki Bogu.
�Zbliżała się druga po południu, kiedy wyjechała lady Juliette. Obsztorcowywała służącą, nawet
żegnając się z gospodynią i gospodarzem.
�Hrabina matka zmarszczyła brwi. - Ta dziewczyna srodze mnie rozczarowała, moja droga Mildred.
Nie byłabym zadowolona, gdyby Douglas ją poślubił.
�- Ta dziewczyna to jędza - oświadczyła ciocia Mildred. [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Podobne