[ Pobierz całość w formacie PDF ]
ke li estas sola, rigardis la koverton. Lia viza¸o varmi¸is,
kiam li vidis la skribon:
Mirakle, tio venas de Eugène.
Li kunprenis ¸in al la stalo, prenis la libron, en kiu
Longeois, laû ordono de la barono. çiam notis çiujn
kostojn, faritajn por la çevaloj:
Jen, la samaj F kaj H. La koverto duone, trikvarone
malfermi¸is, çar tiu stultulo faligis la leteron en la akvo.
Li eç ne demandis al si mem, çu li rajtas legi tiun le-
teron; li jam ¸in havis en la mano, pli kaj pli malfermi¸is
liaj okuloj dum la legado & amo, amo, kaj ree la amo!
Ha, ha, çu tio ne estas hazarde? Tion li jam konjektis.
Nur li. Li fakte jam tion sciis, kiam li vidis la fraûlinon
puriganta la pavilonon, kiam oni ordonis, ke por Eugè-
ne oni aparte servu la man¸on.
Diable, bedaûrinde ke li ne jam havis tiun certecon,
kiam li parolis kun la du ¸endarmoj, kiam ili lin riproçis,
çar li pli diris ol li povas prirespondi.
Kion li faru per tiu bonega atesto? ¯i certe havas
grandan valoron por la fraûlino. Certe, ÿi multe pagos,
por ke la letero ne falu en la manoj de ÿia patro, çar, se
143
BLUA SANGO
eLIBRO
tio okazus, tiam grava bruego ekfuriozus. Sed ankaû por
la barono tiu dokumento multe valoras.
Li devas ruze, tre ruze eklabori. Li per tiu papero, en
la mano povas klopodi por akiri la oficon de ÿoforo, de
unua stalservisto. La pavilono de nun estos por li:
Por malsanulo forto, por kokido la morto.
144
BLUA SANGO
eLIBRO
Çapitro deka
KONFESO
a barono tiun vesperon tre malfrue rehejmi¸is. Dirk
Lrestis vestita sur la lito kaj atendis, ¸is kiam li aûdis
de malproksime la aûtomobilon. Frits estis akceptinta
sian mastron per la aûtomobilo çe la tramhaltejo kaj
nun singarde veturis tra la parko. Tuj kiam Dirk aûdis,
ke la aûtomobilo estas en la parko, li sin levis kaj stari¸is
en la ombro de arbetaro apud la malantaûa perono kaj
atendis ¸is la aûtomobilo estis veturinta al la gara¸o.
Tiam li aperis, suriris la ÿtuparon, eniris la halon, kie
Clement îus estis formetanta la surtuton, çapelon kaj
paperujon de sia mastro. Netje havis la ordonon ne en-
liti¸i, çar ÿi devis prizorgi la malvarman vesperman¸on
por la barono kaj ¸in servi en la malgranda man¸o-
salono.
Clement, mi nepre devas paroli kun la barono pri
personaj, sekretaj aferoj, diris Dirk.
Çu pri personaj, sekretaj aferoj? Vi çiam havas per-
sonaîojn kaj sekretaîojn. Sed vi certe konsentos, ke an-
taûe la barono man¸as, çu ne?
Tion mi konsentas. Se vi jam nun volas anonci min,
alie li havos tro multan dormon por paroli kun mi.
145
BLUA SANGO
eLIBRO
Revenu post duona horo.
Ne, mi restos çi tie atendante en la akceptejo. Mi
nenion malpurigos.
Clement nenion plu diris. Çiu en la domo sin gardas
por Dirk. La barono jam tro multe sin enfluigis de li. Eç
Clement devis atenti pri tio. Tial li oficiale anoncis Dirk.
Çu Dirk? demandis la barono, çu li ankoraû venas
por tedi min? Jam estas la dekunua kaj duono.
Li diris, ke li devas priparoli kun vi personajn kaj
sekretajn aferojn.
La barono tede levis la ÿultrojn. Multvaloros tiuj se-
kretaj aferoj!!! Nu, li atendu.
Sed kvaronhoron poste tiun tedon anstataûis granda
streçeco, çar Dirk komencis zorge kaj precize fari siajn
kalkulojn por atingi sian celon:
Mi estas eble tre malfrua, sinjoro barono, sed miaj
komunikoj ne povas esti prokrastataj. Çu vi iam havis
plendojn pri miaj laboro aû honesteco?
Ne, kion vi deziras?
Çu vi ne kvarfoje preteris min, kiam vi devis dungi
ÿoforon?
Preteri ne estas la taûga vorto, sed & nu, jes!
Denove vi havas okazon por montri, ke miaj servoj
plaças al vi. Vi denove serças alian ÿoforon, çar Frits es-
tas tro nervema. Kun li vi ne kviete veturas.
146
BLUA SANGO
eLIBRO
Jes, tiel estas, Rapidu. Estas preskaû noktmezo, mi
estas laca.
Mi venas por komuniki ion plej gravan al vi, kun la
skriba pruvo, ke mi diras la veron.
Ho, tiu via klaçado &
Sinjoro barono, tiu klaçado koncernas vian feliçon
kaj tiun de la fraûlino, precipe vian. Se mi parolas, vi
estos perpleksa kaj çio pri la ÿtelo kaj la murdo fari¸os
klara.
Nu parolu, diris la barono, nun tre atente aûskul-
tante, çu vi ion scias pri Longeois?
Jes, sinjoro barono.
Parolu.
Barono, mi havas malgrandan kondiçon. Mi jam
dum tri jaroj spertis, ke mi çi tie ne povas promocii. La
salajron, kiun mi çi tie perlaboras, mi povas ankaû ricevi
çe alia mastro. Tial: se vi promesas al mi, je via honoro,
ke mi almenaû dum kvin jaroj povas servi kiel ÿoforo kaj
lo¸i en la pavilono, tiam mi tuj parolos.
Sed, sed & çu vi devigas min? Mi ne toleras çan-
ta¸on en mia domo. Mi povas per la polico devigi vin tuj
paroli.
Sinjoro barono, ni estas sen atestantoj. Se vi nun
vokas la policon, tiam mi scias nenion, mi estas muta, mi
antaûe vin avertas. Kaj bela okazo forestos, por fari vian
profiton per tio, kion mi estus dirinta & Nu, sinjoro ba-
147
BLUA SANGO
eLIBRO
rono, ne multe gravas, ke mi estas lama aû malbela.
Kiam mi sidas en la aûtomobilo, neniu tion rimarkas.
Vi estas fripono!
Vi ne insultu min, sinjoro. Çu mi diru kelkajn vor-
tojn pri tio, kion mi scias? Mi precize scias, kial la fraû-
lino ne volas edzini¸i kun junkro Debloux.
Çu ankaû pri tio oni klaçis en la kuirejo?
Tion scias çiu. Sed mi scias, kial la fraûlino ne volas.
Parolu!
Çar ÿi amas iun alian!
Kiu estas tiu alia?
Jes & nun estas la parolo al vi. Servo postulas reser-
von. Çu mi petas tro multe? Mi havas mian ÿoforan dip-
lomon. Mia kripla kruro estas sufiçe forta por premi la
piedbremson &
La barono estis tiel ekscitita, ke li tien kaj reen iris en
la malgranda man¸osalono. Subite li diris:
Nu, mi promesas al vi tiun oficon & por tri jaroj.
Konsentite, diris Dirk. Kiam vi konos mian ÿoforan
kapablecon, vi certe ne plu deziros alian & ne forgesu,
mi havas vian honorvorton, la honoro de barono! & jen,
bonvolu legi. ¯i hodiaû matene falis el la çapo de la ser-
visto de kuracisto Drom en pluvflakon. Tio kaûzis, ke la
koverto malfermi¸is, alie mi certe ne estus leginta tiun
leteron, tion mi îuras!
Barono d Hainquart ne plu aûskultis. Dirk ne troigis,
148
BLUA SANGO
eLIBRO
kiam li antaûdiris, ke la barono estos perpleksa, se li çion
scios.
Tio estas & tio estas io absurda, io netolerebla, io
freneza, raûke kaj balbutante li eligis. La fraûlino kaj &
kaj & tiu & tiu fripono. Çu mi frenezi¸is! Estas pli ofenda
ol frapo sur mia kapo! Kie kaj je kioma horo tiu letero
venis en viaj manoj?
Kaj Dirk detale rakontis pri tiu mateno. Ke li malgraû
la pluvo sençese laboris, ke li ligis ÿnuron al la betultrun-
ko por scii, ¸is kie li brançotrançis kaj ke tiu stultulo bi-
cikle alvenis sur la he¸voîeto.
Mi rekonis la skribon de Longeois, kiam la letero
kuÿis en la flako kaj tuj mi pensis: Estas mia devo doni
tiun leteron al la barono.
La barono dum la parolado de la stalknabo falsidi¸is,
la leteron en la mano. Tiam li subite ekstaris dirante:
Sufiças, iru liten!
Çu sinjoro barono estas kontenta?
Foriru, mi diras, pri tio ni poste parolu.
Mi havas la honorvorton de sinjoro barono.
Foriru!
xtelirante, kiel punito, lama Dirk eliris la çambron.
Barono d Haiquart iris tra la komunikiga pordo al sia
[ Pobierz całość w formacie PDF ]